شاید بشود این طور گفت که اگر ورودش به سینما به واسطه همین شباهت ظاهری
آسان بود، مسیرش و امکان تداومش و از آن مهمتر به دست آوردن فردیت و
شخصیت ویژه و منحصر به فرد برایشخیلی دشوارتر از دیگرانی بود که بدون این
ماجراهای فرامتنی و حاشیهای وارد دنیای بازیگری شدند.
به همین دلایل و با اتکا به همین انگیزه ابتدایی بود که خیلی ها تصور
نمیکردند تشخصِ حضورِ مهناز افشار در سینما فراتر از این شباهت ظاهری برود
و امیدی به پیشرفت و دست و پا کردن نام و اعتباری سوای خاطره و نوستالژی
حضور یک ستاره خاموش روی پردههای سینما داشته باشد. حالا سالها از غوغای
«شور عشق» و چند فیلم گمنام و بیتاثیر دیگر گذشته و کسی خیلی یادش نیست که
این ستاره / بازیگر خوب و مطمئن این روزهای سینمای ایران چه مسیری را
تا رسیدن شهرت و اعتبار امروزی طی کرده است. کسی نیازی نمی بیند که بپرسد
این بحران و دغدغه ی هویتی که ناخودآگاه روی سال های اولیه حضور افشار در
سینما سایه انداخته بود، تا چه حد خطرناک و کشنده بوده و خیلی محتمل بود که
هر بازیگری را از پا بیندازد و بعد از چند فیلم بی حاصل به ناامیدی و
افسردگی و کنار رفتن بکشاند.
بهشخصه خیلی کنجکاو فهمیدن این مسیر دشوار و پروسه پیچیده هستم که مهناز افشار در خودش و خلوتش طی کرد تا به این جا رسید. این جایی که موقعیتی منحصر به فرد برای بازیگری در حد و اندازههای سینمای محدود ایران است؛ این که همزمان هم در جدول پرفروشهای سال صدرنشین گیشه باشی و عکس و خبرهایت نشریات و فضای مجازی را پر کند و هم در فهرست قابل توجهی از آثار مستقل و جریان متفاوت سینمای ایران بازی کنی و برای حضوری نظرگیر و شاخص در میان چند چهره شاخص بازیگری در یک فیلم به حق سیمرغ بلورین بازیگری نصیب ببری.
پوپک و مش ماشاالله (کمدی عامه پسند بفروش )، کلاغ پر(رمانس جوان پسند )، کارگران مشغول کارند (فیلم متفاوت منتسب به سینمای هنری و رکوردار حضور و جایزه در جشنواره های جهانی)، شبانه روز (فیلم تجربی درگیر با مسائل ممیزی و توقیفی)، قصه پریا (ملودرامی قراردادی و فیلم ژانر) و سعادت آباد (سینمای میانه فرهنگی با گوشه چشمی به مخاطب عام) نام های متنوع و بی ارتباطی هستند که تمام طیف ها و شاخه های متفاوت و متنوع فیلمسازی در ایران را در بر می گیرند که تنها فصل مشترکشان برای فهرستشدن در کنار هم حضور مهناز افشار در فهرست بازیگرانش است. رسیدن به چنین موقعیتی با توجه به شیوه ورود به سینما میتواند امتیاز و اعتباری مضاعف برای بازیگر به همراه داشته باشد و از آن مهمتر این که میتواند امکان مقایسه مهم و راهگشایی بین وضعیت کنونی مهناز افشار با بازیگران و ستاره های زن دیگر این سینما پیش بیاورد که هر کدامشان برای رسیدن به فقط یکی از این موقعیتها و شاخههای متنوع، خودشان و موقعیتی را که داشتند به باد سپردند و سر از ناکجاآبد درآوردند.