
تکلیفم روشن شد
خاموش میشوم
شیرینم ....
فرهاد وار اینبار باید به جای کوه
دل بکنم
هـــــر وقـــت شــک می کنـــم بـــه وجــود خـــدا
هـــر وقـــت شـــک می کنـــم به عشــــق، به خنــــده، به مهــــر، به گرمــــا، حتــــی بــه خـــاک!
هـــر وقـــت گـــم می کنــــم راهــــم را، آسمــــان را، حتــــی خــــودم را!
...
بــــه مـــادرم نگـــاه می کنـــــم

وقتی تو نیستی
نه هست های ما چونانکه بایدند نه بایدها...
مثل همیشه آخر حرفم
و حرف آخرم را با بغض می خورم.
زمین گرد است
تویی که مرا دور زدی اینجا زمین است ، حال و روزت دیدنیست
فردا به خودم خواهی رسید....!
برای خاطر دل که نه
گاهی به بهانه لمس تن خاطراتمان برگرد..
یکشنبه 17 اردیبهشت 1391 ساعت 16:27